Wiele
domów jednorodzinnych projektowanych jest wraz z tarasem naziemnym. Takie przejście
między domem a ogrodem okazało się świetnym rozwiązaniem, które cieszy się dużą
popularnością. Któż z nas nie lubi wiosną lub latem o poranku wypić sobie na
tarasie kawę, a wieczorem posiedzieć z najbliższymi pod gwiaździstym niebem.
Dlatego ci, którzy w pierwotnym planie nie uwzględnili tarasu, nadrabiają jego
brak i dobudowują go do istniejącego już budynku. Oto kilka podpowiedzi, jak do
tego podejść.
Podstawą każdego tarasu jest trwała, funkcjonalna i dobrze
się prezentująca nawierzchnia. Dziś mamy ogromny wybór. Najczęściej spotykane
są następujące rozwiązania:
- Płytki i
kostki brukowe – należą do najpopularniejszych nawierzchni tarasowych.
Producenci oferują bogaty wybór pod względem wielkości, kształtu, rodzaju
materiału, faktury. Wybierając płytki lub kostkę brukową na taras, dobrze jest
zwrócić uwagę na to, by były odporne na ścieranie, mrozoodporne i nienasiąkliwe.
Ważne jest także odpowiednie przygotowanie podłoża. Przed wykonaniem
wylewki betonowej, grunt musi zostać oczyszczony, zagęszczony i wyrównany. Wskazane
jest, by podmurówka została wzbogacona o środki hydrofobizujące, które ograniczają
nasiąkliwość betonu, co ma ogromny wpływ na trwałość całego tarasu.
- Drewno
– pozwala na bardzo szybkie zbudowanie tarasu. Bywa, że powstaje jako
konstrukcja na specjalnych legarach, a czasem układa się go bezpośrednio na
ziemi. Na tarasy należy wybierać drewno odporne na wilgoć, czyli sosnowe,
dębowe, jasionowe i egzotyczne. Bardzo chętnie wybierane są gatunki egzotyczne,
które doskonale znoszą trudne warunki atmosferyczne. Zanim ułożymy taras z
drewna, należy bardzo starannie przygotować podłoże. Musi ono być odpowiednio równe i utwardzone. Drewniany
taras musi być właściwie konserwowany. Dobrze
jest go regularnie olejować (na początku i na koniec letniego sezonu), a także dbać o ochronę przed
pleśnią i grzybami.
- Cegła
klinkierowa (brukowa) – świetny materiał na taras. Nie nasiąka wodą, jest
mrozoodporna, odporna na szkodliwe działanie czynników atmosferycznych,
wytrzymuje duże obciążenia. Ma – niestety - ograniczone możliwości
kolorystyczne, gdyż występuje tylko w kilku barwach, a mianowicie w tradycyjnym
czerwonym, pomarańczowym, białym, czarnym i szarym. Na szczęście odpowiednio
ułożone elementy dają bardzo efektowne motywy i wzory wzory. Nawierzchnia z
klinkieru wymaga przygotowania odpowiedniego podłoża z grysu i grubego piasku
(ok. 10 cm) oraz warstwy nośnej z drobnego tłucznia (ok. 15 cm). Dopiero na te
dwie warstwy kładzie się drobny żwir i dopiero na nim układa cegłę klinkierową.
- Beton –
ze względu na swój duży ciężar, nawierzchnia wymaga odpowiednio mocnego
podłoża. Obowiązkowe jest zbrojenie płyty tarasowej, która powinna być
oddylatowana (oddzielona) od ścian domu szczeliną wypełnioną na przykład piaskiem.
Płaszczyzna tarasu musi mieć około 2% spadek nachylenia od ściany w kierunku
ogrodu, który zabezpieczy dom przed spływaniem nań wody z opadów
atmosferycznych. Stosując betonowe płyty można utworzyć bardzo efektowną
nawierzchnię, które jest bardzo wytrzymała, mrozoodporna i trwała. Płyty produkowane
są w różnych kolorach i fakturze oraz takie o wyglądzie imitującym kamień
naturalny czy drewno.
- Profile
kompozytowe – są bardzo praktycznym i estetycznym rozwiązaniem.
Zastosowanie profili kompozytowych pozwala na wybudowanie tarasu, który będzie
wyglądał, jak drewniany, ale jego właściwości będą o wiele korzystniejsze. Kompozyt
jest materiałem wyjątkowo trwałym. Jego najważniejszymi atutami są wysoka
odporność na wilgoć, mróz, promieniowanie UV, nie ulega odbarwieniom, trudno go
uszkodzić mechanicznie, może mieć powierzchnię antypoślizgową i jest bardzo
łatwy w czyszczeniu. Także budowa tarasu z desek kompozytowych nie sprawia
większych problemów. Przycina się je na wybraną długość i umieszcza na
wspornikach. Do połączeń stosuje się specjalne łączniki producenta oraz
zamknięcia brzegowe (listwy lub profile wykończeniowe). Profile kompozytowe nie
wymagają szczególnej konserwacji. Wystarczy je od czasu do czasu umyć.
- Trawa i
żwir – w tym przypadku warstwą wierzchnią jest gleba przygotowana do
zasiania trawy lub wysypania żwiru. Nie na każdym gruncie można jednak utworzyć
tego typu taras. Nie nadają się do tego ziemie gliniaste. Jeśli jednak podłoże
umożliwia zbudowanie takiego tarasu, bardzo ważne okazują się prawidłowo
ułożone warstwy oraz ich staranne zagęszczenie. Istotnym dla funkcjonowania takiego
tarasu jest również kąt nachylenia, który nie powinien przekraczać 45°. W
przypadku, kiedy taras ma być wysypany żwirem, konieczne będzie otoczenie go
krawężnikami. Żwir wykorzystywany do tworzenia nawierzchni, drobnych kawałków
skał zaokrąglonych przez lodowiec. Najczęściej są to elementy granitowe (o
różnych odcieniach) oraz kwarcowe (o kremowym kolorze). Jest ceniony za to, że
nie nasiąka wodą ani wilgocią oraz jest odporny na działanie czynników
atmosferycznych.
Odpowiedni
projekt i aranżacja
Aby taras w pełni stał się miejscem, o jakim
marzymy, należy go odpowiednio zaplanować. Jego funkcjonalność, wielkość i
kształt w dużej mierze zależą od usytuowania. Należy znaleźć dla niego
optymalne miejsce, wyznaczyć jego wielkość, kształt tak, by wszystkim
domownikom było wygodnie z niego korzystać. Trzeba wziąć pod uwagę stopień
nasłonecznienia, wymiary, siły wiatrów, bliskości sąsiadów lub przechodniów, aby
nie okazało się, że występują jakieś problemy, a na zmiany jest zbyt późno.
Warto zastanowić się nad ewentualnym zadaszeniem
choćby tylko części tarasu, umeblowania go oraz posadzenia roślin. Dobrze jest zastanowić
się, kto, co i jak często będzie korzystał z tarasu. Nieraz będzie to zaciszne
miejsce na odpoczynek, a innym razem miejsce zabawy i spotkań w większym
gronie.
Jeśli wszystko będzie dobrze zaplanowane,
przewidziane i prawidłowo wykonane, to taras będzie spełniał swoje funkcje,
dobrze służył domownikom i gościom przez wiele lat. Trzeba będzie jedynie
odpowiednio konserwować nawierzchnię, a także efektownie aranżować przestrzeń
za pomocą roślinności, światła i mebli.
Zobacz również: